Şair Silahsa Şiir Kurşundur

Şair silahsa,şiir kurşundur...
Nişan alıp,tetiği çektim mi
Hedefi ıskalamam
On ikiden vururum.
Çelik gömlekse de giydiğin
Sanma yoktur senin de yüreğinde deliğin
Dikkatli bak yüreğinin derinliğine.
İlk fark edendir kendini,sen gibi zeki biri.

Hedefi ıskalamam
On ikiden vururum
Boşa çıkmaz şair silahımdan
Her bir şiir kurşunum.
İyi bir silahşör değilse de kalemim
İyi bir silahşördür yüreğim
İyi diğer silahşörde yüreğin.
Tetiği çekerken
Tüm yükü kabullenip,
Vebalini de yüklenirim,
Cezasını da karanlık hücremde bir başıma çekerim
Tehdide de karnım doğuştan toktur,yürür giderim.
Tek bir korkunun zerresi yoktur yürekte,cahil bir cesurum
Ben bir tek hayatın kendisine mağlubum...

Damlacıklar kalsa da senden geriye
O da şiire yeterdir yüreğimde
Dedim bir kere yüreğimdeki şiirler sana dair olacak diye
Sözden dönüş yok bu yürekte.

Bir kere koydum mu aklıma
Dönüş yok.
Bir ihtimal varsa eğer,o gerçek olacak
Bir kere aldın mı silahı elime
Dönüş yok
Ya patlayacak ya patlayacak
Hem yanacak hem yakacak inatla.
Şair tetiğini çekerken
Daha kurşun namludan fırlamadan
İlk benim yüreğim dağlanır,
Kendi silahımımla kendimi aslında vururum.
Seni yakan beni de yakar,alev alırım.
O zaman niye mi ateş ederim?
Niye mi yanacak olsam da yakarım
Düşün niye?
Daha vakti var beklemeli niye.
Senin için hepsi belkide...
Son bir şiir kaldı yazmadığım yüreğimde
İşte o şiirde gizlidir herşeye neden olan bu niye,
Vakti var onunda,o son vuruş,son darbe,
Bekle...

Yeni bir hayat kurdum,yeni bir dünya
Maziye seni koydum
Geleceğide şeytana sundum.
Zehri içe içe panzehiri de buldum
Kalbe hükmedince mutluğun yolunu buldum.
Mazide bir tek aşkı yaşamaktır tek yolum
İş,güş,zevk-i sefa,hatta belki aşk ama gündelik
Yeni hayatım;ömrü delilik.
Çünkü hayata yakışan aşkı buldum
Önce düşümde gördüm
Sonra o düşü gerçek hayatın ortasında buldum.
Lakin mazide bulduğum düşümdeki aşk
Mazide kalmayı diledin,kabullendim,
Sensiz geleceği içime çeke çeke yendim,
Lakin aşka da tükendim.
Artık hayata yakışan aşkı,seni
Yine düşlerde ararım ezeli.

Gönül tahtımda hüküm süren ey sen!
Son şovalye,son silahşörsün bilesin
Böylesi sevmek yürekte son
Ey sen! Ey şovalye! Son yeminimsin
Ama artık yalnız mazidesin.
Ve bugünde elimi tutan,gözlerime bakan
Sevdiğim değilse de şimdiki sevgilim
Ne çıkar?
Sevmeden de olur değil mi sevgili?
Ne fark eder?
Yeni kurduğum dünyadaki hayat seyrim
Artık zamanı devirmek değil mi?

Şair silahsa,şiir kurşundur
Bu hayatta ne gerçek suçtur?
Hangisi mutluluğun hakiki yoludur?
Doğruyla yanlış arasında hayat
İnce bir çizgidir
Ayırt etmek gerçeği zafer değil midir?


Şair silahsa,şiir kurşundur,
Yaklaşan son darbe sevdaya son kurşundur...



Yazılış:23 Temmuz 2010
S.Hisar/İZMİR
[email protected].?.~~