Şair Yalnız Değildir

Dökülmeseydi kalem uçlarımdan harflerim
İşte o zaman yalnızdım.

Biliyor musun
Ben dökülen harflerimden şiir yapıyorum
Biri sağımda,
Biri solumda,
Biri karşımda.
Ben onlarla yaşıyorum.

Birinin adını serbest koydum
Adına çekmiş,
Kural tanımaz,
Ödün vermez,
Özgürlüğüne düşkünlüğünden.

Nazlıdır emek ister,
Kuralcıdır,
Bir kalıpta demlenir,
Buna da hece derim,
Onunladır çoğu zaman gecelerim.

Atom karıncalarım,
Hamarat mı hamarat,
En küçüklerine mani diyorum.
Bazen onunla dinleniyorum

Onlar benim dostum,
Gönlümün tespihi sanki.

Dedim ya,
Dökülmeseydi kalem uçlarından harflerim,
Yalnızdım,
Yanmıştım inan ki.