Şairimin ?afrikada Açlıktan Ölenim? Üzerine
Akbaba beni bekliyor
Ben akbabayı
Etimi didik didik edip
Özgür bırakmasını bekliyorum
Taşan ruhumu direnen tenimden
Al!
Akbaba
Kızgın ruhumla eritip etimi sana sundum
Sundular...
Göz yumdular
Göz göre göre
Aç gözlerini yumdular
Aç! Gözlerini
Ve doyur kendini
Yavrularına da
Aç kalanlarınıza da
Bir parça sun ki
Görenlerin gözleri kanlansın
Dünyayı yiyip de doymayan
Gözlere göm artık beni
Görün artık aç gözlü akbabalar
Bari benden sonralarını görün
Ölülerimi toprağa gömün
Akbabaların midesine,
Akbabalığınızın gözüne gömmeyin
Not: Ölümsüzleştirilmemesi gereken anların, içimi acıtan fotoğrafından...Şair babalarımdan: Attilâ İlhan'ınımın/
İstanbul Ağrısı("Afrika'da açlıktan ölenim")
Felsefesini tüketmek üzerine kuran KAPİTALİZM maddi değerlerimizin yanında manevi değerlerimizi de İnsanlığımızı da tüketti malesef İçki sofralarına meze yaptık insanlığımızı Moda(ya) kurban ettik Kaçımız hatırlarız o fotoğrafı ? Şair dostum... Ya da kaçımızın umurundadır. Akbaba yaradılış rolünü oynuyor Ya biz Hani İnsanlık rolümüz ! Bizim En iyi içki muhabbetimiz En gürültülü maç muhabbetimiz en fazla parti muhabbetimiz olur Yaz şair dostum... Yine yaz Tokat gibi geldi bu şiir Kafamıza vura vura yaz...