Şairin Arabesk Şiir Şarkısı

Adım atmamalı
Dünden kalma şiirlerin otağına
Kalemin bağdaşın da oturmamalı
Bir minder kenarına
Dal kıran bir rüzgar
Efemine bir hava
Halil İbrahim sofrası değil
Lokmalar zehir zemberek
Yutkunmak başın püsküllü belası
Buyur edilen mi edilmeyen mi
Uçurur acep
''Ye kürküm ye'' martısı
İzzet-i ikram öksüzlüğün de
Felsefesi aşure olmuş bir ayın
Şeker şerbetti şarkısı

Yoluna düşmemeli
Seferi şiirlerin eşliğinde
Kalemin kilometre taşlarında
Yol çizgileri belirsiz
Doğaçlama konaklayışlar
Çare değil inan
Geç gelip erken gidişlerin ağrısına
Yıldız söktüren saatler
Şafağın attırdı benzini
Gün doğumu yoksulluğu şimdi zaman
Ardıma düşen sıcak bir somun
Karpuz ve deri peyniri
Azığım hazırdı yol için ama
Felsefesi gitmek olan dünün
Boynundan düşüyordu atkısı

Çalımına bakmamalı
Kodaman şiirlerin
Soyhalığı yeter ar damarı çatlamış
Hükmün hükümsüz kaldığı ayrıcalığın
Ürkeklik içtenliğe engel değil
Engel değil korkular cesarete
Saman alevi olmalı ürpertiler
Kuş konmaz dallarında büyümeli
Şiir çocukların utangaçlığı
Bir uçurtma mesafesi kadar serbest
Topaç kadar kıvrak olmalı aruz
Bilyeler gibi sekerken heceler
Kâfiye redif ve ayak üçlü sac ayağı
Arkası kesilir mi yerden bitmelerin
Daya dirseğini ahkâm-ı vasat saatlere
Bir düşün bakalım
Felsefesi bilmek olan çok bilmişliğin
Ne vakit doğru tarttı ki tartısı

Ağlayışına aldırmamalı
Salya sümük şiirlere uzatmalı mendil
Gözyaşı ıraklığından
Yakın düşen dizeler doğmalı
Kalemin ninnileri anne sıcaklığında
Bir beşik gibi sallanırken yürek
Gerekirse uykusuz kalıp
Kızıl bir şafakla adaş olmalı gözler
Eprimiş birikimleri keseledikce dil
Yozlaşmış cümleler yüzünden
Hamamlar bile artık itibarsız
İpini koparan telkinler
Sorgulanmalı ön yargısız
Ve dahi uyanışların sapağından
Dönmeli zamanlı ya da zamansız
Hıçkırık yığılmalı boğaza
Yutkunuşlar mideye yumruk
Suskunluk ise yıpranmış bir defter gibi
Yırtılıp atılmalı ki
Felsefesi hüzün olan şairlerin
Kulakların pasını siler belki
Arabesk şiir şarkısı

HÜZÜN ŞAİRİ