Şairin Felaketi

Kalem elinde kala kalmak,
Yığın yığın düşüncelerin,
Birden bire silini vermesi,
Hiç bir kelime yazamamak,
Pınar gibi dökülen mısraların,
Bir anda durur vermesi beyninde,
Şiir yazayım diye oturup başlayan,
Kalemi eline boşa alan, olmak,
En acısı o dünya ile kopuvermek,
Beyninden seslerin dahi silinivermesi,
Etrafına bön bön baka kalmak,
Şairin başına gelen en büyük felakettir.
Bir şeyler karalayayım yeter demek,
Gerçek şairin işi değildir.
Oysa ben yıllardan beridir,
Sakinken azamazsın,
Duymadan yazamazsın, demişimdir.

1997