Şairin Gözyaşi

Katran gibi karanlıklara gömülmüş bir çağın,
Ufkunda güneş gibi parlayandır Şairin gözyaşı
Asırlardır ışıldanmayı bekleyen bu insanlığın,
Parlayan yüzü, ışığı, feneridir, Şairin gözyaşı

En ufak davranışı, en küçük kıpırtıyı ölçendir,
Nefes hışıltısını, soluk sesini içinde hissedendir
Ne bir gaflet, ne uyku, nede bir korku bilendir
Canlı bir tarih, hassas terazidir, Şairin gözyaşı.

Bakmayın dizilerinde Şahin, Aslan kesildiğine siz
Bakmayın sözlerinin kurşun gibi bıraktığı ize, siz
Bir düşünün kükremeseydi şair, yenik, esirdik biz
Ulaktır, dumandır, Güvercinidir, Şairin gözyaşı

Kim demiş şairler ağlamaz, yaş dökmez diye?
Dökmez diyenler gitmezler mi ki Çanakkale'ye
Topraklara kazınmıştır, hem de silinmeyesiye
Şehit kanlarına renk katmıştır, Şairin gözyaşı

Nice İmparatorluklar kurdu, tarihler yazdı bu yaş
Boğdu denizinde, Anadolu'da koymadı bir ayyaş
İstiklal Marşımızı yazmıştır sel gibi akarak, bu yaş
Bu toprağın her karışını ıslatmıştır, Şairin gözyaşı

Cansız bedenlere ruh üfleyip canlandırandır
Diliyle nesneleri bir insan gibi konuşturandır
Zalimin, zulmün karşısında hakkı haykırandır
Yürekler dağlayandır bilinmeyen, Şairin gözyaşı

Kibir, gurur nedir bilmez, özünde tevazu saklıdır
Kin gütmez, düşmanlık nedir bilmez, söz anlatır
Kalemini konuşturandır, siteminde daim haklıdır
Yaş gizlidir, her satırında saklıdır, Şairin gözyaşı

Duygusaldır, Karıncayı bile incitmekten sakınır
Bağrı yanıktır şairin, feryadına yürekler dağlanır
Suyun sesini hissedip, su gibi saf, berrak akandır
Şiirlere dökülen kanlı mürekkeptir, Şairin gözyaşı