Şairler Ölmez Kalemlerini Dinlendirirler Sadece

Bir gün..
Yazdığım şiirlerimin üzerine yığılıp ya düşeceğim,
ya da...Onlar benim üstüme çöküp beni öldürecek.


İki kağıt ve bir kalem sadece,
Sığdırabilirsem eğer kefenimin cebine..
Birine, yaşadıklarımı unutup tüm yaşayamadıklarımı yazacağım.
Ve yeni kaderimi uyandırmadan sessizce üstüne kıvrılacağım.
Diğerine ise, sadece senin adını yazıp,
Kara yazgıma ak bir yorgan diye örteceğim..
Ne mezar taşına gerek var ne de cismimin ismine..

Bir tek kalemimin mürekkebini boşaltıp dikin, yeter.
Penceresiz evimin ölüm kokan kıblesine..
Gelen dostlarım gözyaşlarını toprağa akıtmasın diye...
Sessizce doldursun hasretlerini,yüreğime,yürek kalemime...
Bir damla gözyaşı ile..
Ki bir damla gözyaşının içinde nice sözler vardır..
D/uyabilene..
Bile/ne...

Sonra....

Gözlerimi denizler çalsın,
Kirpiklerimi yıldızlar..
Bir deniz ve bir gökyüzü,
İkisi de yüreğimin en sevdiği yerler..
Bense onların vuslata eriştiği her yerden,
Hep sana bakıyor olacağım ve....
Kirpiklerime yıldızları asıp,
Umutlarını aydınlatacağım,sevdiğim..

Zaman kararacak..
Saatlerdeki akrepler tüm yelkovanları tek tek öldürecek..
Şiirlerim yarım kalacak,tıpkı ben gibi..
Belki de eksik yaşayacak yazdığım son şiir,tıpkı sen gibi.
Ardımdan küllükler kendini rüzgara savuracak..
Odam susacak,kulpu kırık bardağımda dem dem âhım ağlayacak.
Gecemin karanlık koltuğunda dinlenen bedenim,
Hayallere dalan bir silüet misali...
Sonsuzlukta sıcak avuçlar bulmak için süzülüp bir duman gibi,uçup kaybolacak..


Bu gece kendimi yine mahkemeye vereceğim..
Sonra da derin bir sûkut kuyusunun tam ortasında,
Kararı bekleyeceğim.

Yani...........
Ya bir merdiven kurulacak yıkılan ömrüme,
Ya da...
Tutunduğum ipler kesilecek paslı bir hançerle..
Belki ....
Gülümmm hadi bana elini ver diyen,
Meleğim gelecek..
Tutup yüreğimden beni.............
Aşk dağlarına götürüp,
Bir kartal kanadının huzur doruklarında,
Mutluluklara emanet edecek..



Bir gün..
Yazdığım şiirlerimin üzerine yığılıp ya düşeceğim,
ya da...Onlar benim üstüme çöküp beni öldürecek.
Ama şiirlerim asla ölmeyecek...
Yetim ya da yalnız kalacaklar ama...
Asla ölmeyecek...
Ölmeyecek...
Çünkü şairler ölmez,
Kalemlerini dinlendirirler sadece...