Şaka Gibi
Yirmi kez bağırmışım dünyaya
Bakın ben buradayım
Ellerimde milyarlarca insanın teri
Ve ruhumda bir nefes ile
Uzansam da rüzgara
Ağlamam
Güneş yakamaz beni
Gözlerimin közü dahi kalmamış ki
Yirmi kez çağırmışım dünyayı
Yaşamaksa mesele ben de buradayım
Eğer bir sandaldan denize atlayınca
İnsanlık kurtulacaksa
Bir harakiri ustasıyım
Sızlamam
Çünkü öğrendiğim tek duygu ağlamak
Hayat öğreniliyormuş
Çölde yalnız başına kalmış gibi
Yüreğim hiç serap görmemiş ki
Yirmi kez sağırmışım dünyaya
Leylek sırtından beyaz bir at düşürmüş gibi
Bulutlardan bir ordu kurmuşum
Düşlerim tüm canları kurtarmış
İşlediğim yegâne vukuatım sızlamak
Onu da olay yeri incelemeye bıraktım
İnşallah kanamam sızladıkça
Erirken aynaya bakmam
Eridiğimi gören olduğunu da sanmam
Acaba bir pamuk şekerini koparmak gibi midir kaybolmak
Bilmiyorum
Hadi bir daha yaşayalım
Bakın bu seferkini saymıyorum
Şakayla karışık
Ölüyorum
Duydunuz mu?
Eridiğimi gören olduğunu da sanmam Acaba bir pamuk şekerini koparmak gibi midir kaybolmak
Benzetmeler çok iyi Sevgili Mehmet
Yürekten kutlarımud83eudd20
Kıymetli yorumunuz için teşekkür ederim. 🙂
Güzel şiirinizi okumaktan nüyük keyif aldım Umut Bey!Saygılarımla..