Şakaklardaki Acı

Şakaklarıma oturdu sensizliğin
O kadar ağır gelmiş diki sızlıyordu durmadan
Sensizlikten, beklemiyordu bu kadar sızı...
Aslında sensizliği bile beklemiyordu ...
Daha ne hayaller kurmuştum oysa
Mutluluklara düş kurarak tutunuyordum yaşama
Her gece beraber sabaha kadar sohbetleri...
Sabah bir narin öpücükle gözlerimi açmayı...
Ardına hep umut edilen sabah kahvaltılarını...
Her çeşidi seni andıran reçelin,
her dilimi beni andıran ekmeğe sürülmesini...
Yüreğimiz kadar sıcacık gözüken bir kahve fincan çayı...
Ardına beraber kaldırılan sofrayı...
Birbirimize sevgi dolu gözlerle bakmayı...
Sonra ise iş yerine arabayla seni bırakmamı...
Sadece bunları hayal edip umuyordum mutlu olmak için
Şimdi sana çok büyük gelecek bu hayallerim
Fakat o kadar basitti ki onlar...
Sadece sevmeyi bilmek yeterdi,
Onların gerçekleşebilmesi için
Kendi sonucuna bağlamamaktı, herşeyi
Ve sadece bağlanmaktı, seni mutlu edecek sevdaya
Bu kadar kolaydı işte yaşayacaklarımız...
Sen yapabilseydin bunları eğer...
Gerçek olacaktı ve yaşanacaktı düşler...

Şimdi ise şakaklarımdaki acı hiç kalmadı...
Tüm bunları yaşayacağım seni silip attım, yüreğimden
Çünkü, sen hak etmemişsin umutları da, düşleri de
Çünküsü yok nedeni yok deyip beni terk ettiğine gelsin işte bu terk edişim...
Şimdi benimle yaşamak isteyendeyim...
Senin hak etmediğin sevgimle, sevgime değen bir sevgilideyim...