Sakladım

Med cezirle gözümde canlanınca ayrılık
Hepsi senden kaynaklı korkuları sakladım
Umutlar tükenince dışa vurdu karanlık
Gönülde hiç yanmayan ışıkları sakladım

Titredim bedenimi ayrılık her sarışta
Azar yemiş gibiydim yanına her varışta
Dizlerim yorgun düştü bu bitimsiz yarışta
Hücrelerime varan yorgunluğu sakladım

Sensiz geçen geceler, uykuları bölerken
Gözlerim karanlıkta, hayallere dalarken
Kan basıncım fırlayıp, tansiyonum çıkarken
Kalbimin atışını, düşüncemden sakladım

Dizlerinin dibine, oturduğum zamanlar
Gözlerinin renginde kaybolduğum zamanlar
Kulağıma inceden aşk sunduğun zamanlar
Taze bahar her sözü, hafızamda sakladım

Aşkla tanıştığımız o çocuksu gün var ya
Nasıl da gözlerimde küçüldü koca dünya
Benliğimde gizlenen o hinoğlu hin var ya
Çıkamasın hiç diye, kalp hücreme sakladım

Bedenimde zerreler titriyorken adından
Bir hatıra çıkmadı, her gün kovsam aklımdan
Kim ne yapacak söyle, laf ettirme ardımdan
Vurduğun her hançerin, yarasını sakladım

Attığında anladım, papatyadan tacını
Gönlün mutlu mu oldu, artırdıkça acımı
Aşkı kesip verdiğin, avcumdaki saçını
Koynumda taşıdığım, ak keseye sakladım

Ezberimde tüm sözler, zerrelerim anarken
Ceylandan kara gözler, manidarca bakarken
Vücuttaki her aza, cayır cayır yanarken
Kıvılcımlar çaktıran bakışını sakladım

Nasıl yazılmış bilmem silemedim adını
Dilim çaresiz kaldı, tariflerde tadını
Sana doğru uçarak, attığım her adımı
Yürüdüğüm yolların çakılını sakladım

Anılara sığındım, yaş dökerken her gece
Kalemim isyanlarda, yazılırken her hece
Nasıl şaşırmayayım, aşk denilen bu güce
Gönlümdeki rüzgârın ıslığını sakladım

Gönülde bitmek bilmez, ince hesap kabardı
Benden başka kim olsa, Mecnun olup yanardı
Aşk deryasında gönül, bir damlayla kanardı
Her gün içten patlayan, volkanları sakladım

Düşünmemek kolay mı, önceyi ve sonrayı
Kıyamet bende koptu, batırınca dünyayı
Her gün tabir ettirdim, korku dolu rüyayı
Korkumu sarmalayan geceleri sakladım

20.06.2008
Ankara