Saklı Şiir

niye gittin diye soruyor
hatta sen
konuşmuyor
öylece yüzüme bak-mıyorsun bile
bir oyundur
...dalmışsın
bir sandaldır
açılmışsın...


sakın arkana bakma!

çürümüş cesetler
ve karanlık ruhlar
tıka
basa,
soğuk damgalar vurgun alınlarına
alınlarında..
ve kaderleri sonlan-dırılmış...
bakma!


sakın yüreğinin
gizli tımarhanelerine adım atma!

üzerinde deli gömleği olan
gözleri sarı ve kuru
elleri
ellerinden yoksun!
yüzü
yüzü noksan!
sözü,
yoksul.
karanlıkta durdurulan
duran
durmaktan
yorulmayan bir adam.

yüreğinde,çırpınan hep çırpınan
bir kadın
aklında,o büyük zan
kalbinden sızan,bém-beyaz kanlar
ve gözlerinde,nefessiz kalmış o an...
atma!
dokunma asla göğsüne,
yine devam et...

kaçmadım ben biliyorum
ve artık sen de
duy...
birkaç mısra değiştirmesin seni
ara sıra da olsa
arama beni
sen
eskisi gibi
eskiymiş gibi
devam et..

zaten ismini bilmediğin bir sığınaktayım
korkmuş,
korkutulmuş bir halde
sığınıyorum sığ bir
limana
-siz başka birşey deseniz de adına-
saklanıyorum ben
akla-namıyorum
ama
saklanıyorum
senden
sende
ve sen!..

sen,içimde çırpınanın
kim olduğunu düşünme
yine..
sadece bil,
yatalak bir hasta gibi hep
hep
hep
ona bağlandığımı.
bil...