S/aklımda Resmin

Bende bir resmin var
hiç bakmayan yüzüme.
Bilirim kırk kere gelsen
kırkında da kırık bırakırdın sen sevdiğim.

Kendi kendime savaş açmama rağmen
her defasında kazanandın.
ve ne kadar çok sana tutunduysam
bir o kadar çok bırakışını izledim.

İmzasız mektuplar gibiydi bakışların
ve bilirdim ki bir şiiri vardı her insanın,
sen benim
hep yağmur sonrası serinliğim.
Madem merhem değildin
uzak dursaydın yaralarımdan,
çünkü ben
kör oldum, sağır oldum, dilsiz oldum,
herşey oldum sevgili sırf kalman için.

Ahh bir bilsen
şu köşeyi de döneyim,
belki karşılaşırız diye kaç sokak geçtim.
Hüzünlerim boy verirken
eksik etmedim umudu gözlerindeki denizden,
yinede
virgül saydım koyduğun tüm noktaları
bir tek sanaydı yenilmişliğim.

Bir görsen içimi
ahh bir duyulsa sesim.
Göğümde öksüz kalan bir sevda bu
dudağımda duran son şiirimsi tat
gözlerime bakınca boğulduğum umman
sarıldığında kışı bitiren mevsim.
Eksiğim sen yanım fazlayken günyüzüm,
inan ki,
sen benim herbişeyimken
ben kendimin hiçbirşeyiyim.