Şakşakçı Kalpler

seni unutmak isterken

sokağın kuytusunda

şakşakçı kalplerle sevdiler

bir kez daha. ve tekrar.

saçları kızıl rujla örülmüş

sokak kadınları

örümcek ağının örgüleri gibi

sokağa çıkmadan önce kıpırdarken yapraklar

yapay göletlerden bir kurbağa zıpladı

partizanların şairi taşlamaları zararsızdı

taşladılar. ve taş attılar. mart’ın sarışın

kaldırımlarından fahişeleri yükseldi

yağmur suyunda sabunlu kabarcıklar ortaya çıktı

su birikintisinin aynaları titredi ve kırıldı ışıkta

hür zincirlenmiş kalbimden bir damla kızıllık sıçradı

ve nedense hala kanıyor. ve kanıyor. sensizlikle.

şakşakçı kadınların bazıları

ellerimi ısırdı bazıları gözlerimi

ve kefen beyazı kanımı

aleve saran dudaklarından

tükürdükten sonra şarkıları ovuştururken

çizgili gömleklerle kader çizgisini

ve aralarından palyaço olanları gülerken….

ve sen güzel kadın….duyuyor musun

göğüs kafeslerinde sürekli şakşakçı kalpler şıngırdıyor

ritimle sokak başlarında

takla atmak ve takır tukur takırdamak

yasak olduğu halde

ve dedim ki,

lanet olsun bu sensiz yalnızlığıma

bir gün anlayacaksın sana olan ölümsüz sevdamı….