Sal

Çıkmaz sokakların betonlarını yıkıp,
Açılmışım okyanusuna.
Binmişim ufak bir sandala,
Tutunmuşum bir dal misali gülüşüne.
Mutlu olmak kolay değildi elbet,
Bir bedel ödenmeliydi.
Bazen bir kürek yakınımda,
Bazen de bin kürek uzağımdaydı.
Fırtınalar gökyüzümdeki yıldızları gizledi.
Okyanusunda gemilerin batışını izleyen,
Ufacık bir salım ben.
Gözlerim kısık,
Yüzüm sana dönük,
Ve içimde bir gülümseme.
Tüm benliğimi,
Yakamozun aydınlatmış…
Arzum okyanus değil,
Yalnızca bir damlan.
Hadi al beni derinliklerine!
Okyanusunda bir yosun parçası olayım…
Hadi sar beni derinliklerinde!
Ömrümü uğruna heba edeyim…