Salgın Kuşatmasında
Ve unutmuştuk şiirleri
Neden
Felaket gibiydi bu fark edişteki izan
Demek ki diyordu bir dünya dolusu uğultu
Vazgeçilmiş hüzünden, düşten
Anlıyorduk
Kaotik bir ritüelde geçiyormuş
Dün için biriktirilen
Yarına niyet her tüketilen
Ömür dediğin mi
Gönül dediğin mi
Meğer
Küçültenmiş kimsizlik
Yok edenmiş meğer
Kulağımızın zarını delerken büyükçe bir çınlama
Vahşetin mangaları yürüyor
Aklımızın kara deliklerinden
Uzak
Tuhaf
Ürkü
Öteye gidemiyor artık kimseler
Nerdeler o meşhur söylemciler
Beynimizi delik deşik edenler
Unutmuştuk
Hayır!
Unutturulmuştuk mayısa
İzahı yok
Kanatsız bir martı çırpıntısı şimdi ruhlarımız
Neden
Öyle birden
Ve aniden
Çok büyüktük oysa
Bir mevsim öncesine kadar
Çok büyüktük
Soğuk, o yağmurlu günün ardından
Ayağımızda botlar, sırtımızda montlar
Akıl avare
Ve biraz kış biraz bahar
Küresel salgın korosu eşliğinde uğurlandık
Caddelerden, parklardan, sahildeki banklardan
Sırasıyla tüm kentlerden
İçerideydik şimdi
ama
İçimiz neresiydi
Unutmuştuk
Asırlarca önce izoleydik
“Meğer” diyen gerçeğimizden
Kuşlar
Eyvah dedi bir çocuk gibi kalbim
Kuşları unuttuk çatılarda
Kedileri
Köpekleri unuttuk sokakta
Doğum sancısındaydı o sıra dallar
Unuttuk
Gerçek olamayacak kadar
Ani ve birden
Felaketti bu fark edişteki izan
Geçip gideni bilmek felaketti
Eksik ,tamamlanmayacak bir mevsimin
Dokunamadığımız gidişine bilinçlenmek adına
Kendi kendimizi afyonsuz doğurmaktı
Anları yoran
Hadi şimdi kıvrılalım aklımızın akşamcı kıyısına
Kırpıştırıp aklımızı aptallığına
Fark edelim
Cesetler geçiyor zamansal kırılmalardan
Tanıksız
Ağıtsız
Vedasız
Uğurlanmayan cesetler
Meçhul geçiyor önlerinden
Ellerimizde kalan
Meçhuller
Saçı kınalı kadimlere devşirilen sorular
Doğmamış cevaplar
Neydi bu
Bilmem kaç çarpı yıllar sonra
Sayısal argümanlara yazılacaklar oysa
Salgın kuşatmasında
Uykudan uyandı kabuslar
Hesapta şimdi tüm duyular , duyulmayanlar
Isır dudağını
Çığlığında kana
Paydaşsın sadece yaşamda
Yük olma artık böceğe,çiçeğe,suya,
Toprağa ve havaya
Uyan artık sevgili insan hükümsüzlüğünden
Salgınlara ölmeden
Ve hatırla şiirin yüceliğini…
Mayıs 2020
tebriklerimle
şiirnizi beğeniyle okudum, özellikle son dizesi çok hoşuma gitti. Şiirini yüceliğini her zaman her yerde hatırlamalı, şiir gibi yaşamak, şiirleşmek için çalışmalıyız.