Salgın Tedhişi

nereye koşsam sığınsam

ne güz ne de bahar

mutlu etmedi salgın günlerinde

yaprakları döküldü ağaçların

can kayıpları sayıldı güneşli saatlerde

en kötüsü

ne gülün ne de papatyanın

kokusunu alamamak

iflas etti canlılık

mevsimler soluksuz kaldı

insanı da soluksuz bıraktı

nice gözler güzeldi kapandı

uçurum uçurum korkular

salgın tedhişi dehşetinde ülkeler

küresel akıl çeviriyor düzenini

rant üstüne rant insan üzerinde

hangi yöne kaçsa saklansa

kan kaybetti insanlar

gülümseyen yüzler özledim

mutlu aileler göremedim

yüzleri maske gözleri endişe

korku içinde yürüyorlar

sosyal mesafe cinneti

evden çıkmak dert

dışarıdan eve gelmek dert

hepimiz mesafeliyiz nasıl aileyiz

toplum yabancılaşıyor kendine

ölüm ve umut günlerindeyiz

hüzünlü şiirlere benziyor hikayelerimiz ...

11.04.2021 / çengelköy