Saman Sarısı Gülüşüm

Yine usanmıyorsun
Hırsız !
Gülüşümü çalıyorsun
Adetin oldu dilinde adım
Bu kaçıncı asılsız kast
Bilmem kaç badeden sonra
Kavramını yitiriyor zaman.
Hep aynı şey
Gözlerimde durup durup
Yılgınlığını unutuyorsun
Aklından geçen ki
Sarhoş nidaları diyecek oluyorum
Bir bakıyorum akarsu bir de bakmışım
Saman sarısı gülüşüm...




İşte aynı tabiatım
Hasta ziyaretine alışmışlığım
bir de gönlümden koptuğum an
Yokuşu geçiyor olmam
Acı gerçek olağan
Hazan mevsiminde kurumuş yapraklar gibi
Değil mi ki Temmuz'da bile dinmeyen ayaz
Büyük dalgaların yüzümüze çarpması...
Gökyüzünü görmek istiyorum!
Hep aynı şey
öyle özlüyor ki gökyüzü
Kendinden olan bir şey
Anlaşılır gibi değil aynı replik
Aynı fiyasko...
Nezaketen eşlik ediyor gülüşün
İnkar etme !
Tercih etmesen de
Yemin gibi içiyorsun
Gerçek çizginin bir ucu hayal alemi
Bu kadar mı zor ?
Allah insanı yarattı demek
Üstelik isin pasın...
Hayati önem taşımayan
Bu yalnız büyüme eğilimindeki ur
Kara karadır işte
Anma!
Tıpa tıp avucumun içi gibi nikotin kokuyor nefesin
Kabul et zıkkımın peki ile öksürürken bile
Yazıyor
Çiziyor
Gülüyorsun ya
Bu çilegâhta hep aynı şey aynı yer
Korunaksız şatom'a gülüyorum
Doğrusu ölememek ne acı
Hayatıma ilişmiş yalandan gülüşümü çalıyorsun
Her şey yalan adın gibi biliyorsun
Bile bile dilinin çürümüşlüğü
Adetin oldu dilinde adım
Tebessümle aynı yokuşa varıyoruz
Bir bakıyorum akarsu
Bir de bakmışım saman sarısı gülüşüm




Oysa farzet ki saf kan biliyoruz
Hepimiz düşme sonraları aynı cins
Dizlerimizin kanını siliyoruz...
Sonra sargın hülyalar oluyor umut
Hepten aykırı bak ibret veren umut yok
İçten içe gülmeyi seviyoruz
Tabii ki unutuyoruz
Bir daha sarılıyoruz tütüne
Bilmem ki insan ne vakit nelere cıvıl cıvıl gülmeli?
Yokuşu tırmanmak adetimiz olmuş
Nakledildiğim anı hatırlıyorum
Ziyaretimde miydin?
Aynı yokuşta
Ve aslında tanımıyoruz birbirimizi
Nasıl da tırmandıkça daralıyor teneffüs öyle değil mi?
Bir bakıyorsun akarsu
Bir de bakıyorsun ki saman sarısı...