Şaman Şiir

------------------------------------------------------------ maralım maralım
------------------------------------------------------------ bin kere yaralım
------------------------------------------------------------ karalar bağlama
------------------------------------------------------------ gidersem maralım


çekip gideceksin buralardan, tek başına
imbat rüzgarlarının karayele karıştığı bozkırlara
çakırdikenler kanatacak pörsümüş baldırlarını
mecalsiz adımlarla uzaklaşacaksın yenik düştüğün savaştan
sessizliğin dökülecek damla damla, savdıramadığın yaralarından
onurunun suskusunu örtünerek, asılmaya mahküm it vakarıyla
vedalaşmadan, dalaşmadan, ağlamadan, arkana bakmadan
çekip gideceksin buralardan, tek başına

kaya çatlağından süzülen dağın gözyaşlarıyla ağzını çalkalayacaksın
külrengi yosunlar avuçlayacaksın sevdiğinin saçları niyetine
paçalarında kekik kokusu, damağında zakkum acısı
bastığın yeri düşünmeden,
dalların suratına indirdiği şamarlarla ayılmadan
pişmanlık duymadan, yalvarmadan, acınmadan, soluklanmadan
bir yardan, ormanlık, makilik, kayalık yüksekçe bir yerden
salıvereceksin bedenini
dağılacak içinde ne varsa dört bir yana
pişmanlık duymadan, yalvarmadan, acınmadan, soluklanmadan
salıvereceksin bedenini

eller eller, eller uzanıyor, ne istiyor eller
olmak için karın doyurulur, bilemiyor eller
servet ne ki, ne kadar seversen o kadar olursun
çırpınarak zaman harcıyor mal-mülk yeğleyenler

kuzgunlar dizeceksin boynuna, alnında sevdiğinin ak perçemi
kanatlarının ucunda güneş, göğsünü okşayan ege meltemi
süzülürken- bulutlardan hafif-, hoyrat sonsuzluğunda ölümünün
seyredeceksin sığamadığın, bağdaşamadığın dünya alemi

Büyükharman, 21. Mart 2010