Samanlık

Günahların beş geçesi pişmanlık
Epey dolaşıp da vardığım kendim
Ey sabaha dört nal koşan karanlık
Cürmü kadar yakan biçare kendim

Dostlukların az ötesi düşmanlık
Ah yenilmezliğim baş eğmez fendim
Her ömrün soluğu bir tek zamanlık
Çanak tuttu yıllar onu da yendim

Dert tutsağıydı aşk gönül bulanık
Ne az ben olmuşum daha çok sendim
Öğrendim dert kadar hepsi bir anlık
Onları koynunda besleyen bendim

Baharlardan firari yalan Yaren'dim
Anladım aşkmış tek kahramanlık
Bu nedir niçindir sormaz efendim
Seyran eylenmeyi umar samanlık