Samanyolunda Uzar Hasretim
bir dağa yaslayıp başımı
seyrine dalsam ovanın...
hangi çiçek açar su boyunda
hangi turna uçar güneye doğru
hangi başakta örülür saçlarım
hangi rüzgarda çözülür sonra
dola parmaklarını, savur harmanlara...
bir dağa yaslayıp başımı
seyrine dalsam suların...
hangi ceylan su içer sabah vakti
hangi balık selam verir güneşe
hangi mavide gözlerin var
düşer aklıma, gözlerini özledim
gel yanıma
bir dağa yaslayıp başımı
seyrine dalsam göklerin...
hangi yıldız sana benzer
hangi ay büyür alnında
hangi samanyolunda uzar hasretim...
hangi güneş ısıtır beni sen kadar
kimseye söylemedim
duy ama inanma! ...
Atay'dan imgesel, ironik ve metaforlarla süslenmiş şiirler okumaya alışkınım. Bu ilk okuduğum anlatısal şiirdi. Kendini alıp doğanın kucağna atmış ve başlamış kafa bulmaya... "duy ama inanma" bu olmadı Tayyibe hocam. Madem ki her şey yalan(!) söylemeyin. "hangi güneş ısıtır beni sen kadar" diyerek adama umut verip sona da yalanlamayın lütfen. Yazık değil mi? sen bana yakın dur, ellerin alarga saçların hangi rüzgarda dalga? göğsün yaylasında hangi kuşlar eğleşir kıpırdar yürekte, harlı bir özlem depreşir! (Cumali)
..farklı tatların sayfası tayyibe hanım bugün se doğayla bütünleşmiş tabii bizleride buyur ediyor muhteşem manzaraya..ve tabii özelindeki özlemi güzel şiirine ait..teşekkürler tebrikler
bir dağa yaslayıp başımı seyrine dalsam göklerin... hangi yıldız sana benzer hangi ay büyür alnında hangi samanyolunda uzar hasretim...😅
Güzeldi Tayyibe hanım kutlarım yürekten...