Şamar

tozu dumana katıp gittin
ne bir mendil salladın
ne veda ettin...

aşk;
başlarken iksir
biterken zehir
ne yazık ki çetelesini tutmuyor
hangimizdik cevahir

şimdi
çek çıkar kolaysa
ömrüme savurduğun şarapneli
fakat unutma
en masum günahların bile
bir gün ödenir bedeli

hani kesseler oluk oluk 'ben' akıtırdı ya şah damarın;
şimdi beni görme
sazsız çalıyor mızrabım
şimdi sakın gelme!
seni de yutar girdabım
düşün ki
kaç ayrılığa bedeldi şamarın

bundan böyle
bir pazar tezgahında görsen de beni
geç git yanımdan
ucuza satılsam da alıcım olma
gözlerin iftira,
gözlerin zifir bana

şimdi
as sözlerini muson rüzgarlarına
avut yine ruhunu
kırık dökük coğrafyalarda
sus,
konuşma!
sözlerin ustura,
sözlerin
küfür bana...