Samsun'da O Kadin

Gecenin mavisiydi yıldızların içinde
Dudağında ıslıkla şarkılardı dilinde
Gözlerinden damlıyor akmıştı rimelleri
Uyumamıştı yine sabahladı o kadın

İçinde bir sıkıntı kaplamıştı ruhunu
Birden kalkıp yerinden sildi cam buğusunu
Sanki hissediyordu sevdiğin kokusunu
Oturuyordu canı bakakaldı o kadın

Elleri yanağında gözleri çarşıdaydı
Çiseliyordu yağmur o yine karşıdaydı
Yaktığı sigaranın dumanıyla arştaydı
Sımsıcak hayallere dalmıştı o kadın

Sitemler dilindeydi o adamın üzgünce
Bu gün de gelmemişti gidiyordu kızgınca
Elindeki gülleri kopararak azgınca
Ardından bakıyordu ağlıyordu o kadın

Zalimin kendisine veriyorlardı onu
Seviyorum dedikçe yeriyorlardı onu
Acımadan zulmedip geriyorlardı onu
Yazmasına karalar bağlıyordu o kadın

Yaralanmış güvercin kanadında çırpınır
Güvendiği kapılar üzerine çarpılır
Bahtının karasını sinesine örtünür
Dağlıyor yüreğini Samsun'da o kadın



NOT:SAMSUN'LU ZEKİ BEKAR HOCAMIN O ADAM SERİ ŞİİRLERİNE ACİANE BİR NAZİREDİR