San Yolculuğu

Mağrip zamanların kölesi değilsen eğer
Bilirsin elbet sevinç tarlalarında güz ekinini
Ellerine kendir dolanmış kadınların sırt yaralarını
Çalgın bir yalnızlığın gölgesinde ışıldayan bir çift gözü

Zaman kurmacaları yoluna dirgen olur
Anlarsın hayat mabat meselesini/
Durgun sulardan damarlarına akar kan
Ne zaman dersin ne zaman/
Öfkelerin içinde ökse otu olur yüreğin
Ve bir kilime nakış
Bir ölüme son bakış

Zindan etmişsindir kendini
Bir göğüs kafesine
Bir allı pulluya
Bir güzele...

Dışarıda derin soluklu zaman
Ama sen o soluğun son demisin
Türküler geçer önünden
Ağıt kadınlar/
Görmezsin
Duymazsın
Bilmezsin...

Oysa adam
Oysa kadın
Oysa çocuk

Seni de katmışlardı
San yolculuğuna
Bilmedin anam
Bilmedin bacım
Bilmedin kuzum
Şimdi geçmiş bulutlara başını dik

Sevda biriktir
Sevmecelerde...
Kıymet bilirler
Sannımca...