Sana Doğru

Dün gece
Rüzgârın kanatlarından aldım seni
rüzgârın kanatlarında rayihan

nemliydi gecenin yüzü
lâkin beyaz
beyaz bir atlas serilmişti etekleri gümüş hareli
düş buya geceyi de boyar beyaza
saçlarıma düşen yıldızlar gibi

Sahi kaç vakit oldu gideli
unuttum gün saymayı hep karanlık
binlerce yıl elifinden yoksun gözlerim
avuçlarımda tuzlu deniz dalgası
kirpiklerimde ağırlığı hayatın
bekliyorum.

Ah yüreğimin nefes alamadığı bölgesi
bilirim dönmezsin, dönemezsin!
Silindi ufuk çizgin

sen yanım ağlayan dere
sana doğru
sana doğru
bekle!