Sana Doymuyor Gözlerimin Hasreti-1

B/ak ç/ağladı yüreğimin suları
sensiz düşlerim uyandığında
ben sana koştum amansız diyarlara

sen uyurken yanı başında uyandırmaya kıyamadım
uykunda seni seyre daldım gittim uzaklara

sensizliğin hasret biledi yolun zorluğuna
deniz içinde deryası kaptan yolu bir kış mevsiminde
uçan martılar gördüm senin hayaline benzeyen düşler

her geçen martıların kuş sesine k/anarken
ben sensiz dünyama kalışına dünyalar gezdim

yorulmayan gönül tahtına uçuyorum
her yokluğun bana dert keder acılar sardı
haramzade hazretleri korsan gezerken
gelişin patika yollardan amansız dağlar ardında

eğer gelmez olursan kararan gecelerim
sağnak yağmurlar göle çevirdin bahçemi
sen gelmez oldun gecem gündüzlere aşık

üşüyorum yüreğime inen alevleri soğutur mu
bilmem ki tek bildiğim var
sevdiğimin dünyasına bağlandım çadırımda sular b/akıyor
bir sevdiğim varsa da zan altında kışları soğuk mevsiminde

yıllar geçiyor aylardan bir kış mevsimi kaplayan karlar
yüreğimi soğutan uzak alevlerin hasretine düştüm
gün zamana durmasa da ben sana durdum güzelim
geçmiyor günlerim sensizliğin hasretinde

her anısı bir bilmece
öyküsü maziye yazılmış yorgun bir aşk efsanesi
giden ömür bitmez yollar Nazlıcan
açılan kapılar kapalıyken paslanır
nemli gözyaşına kazılır son medel cennet kapısı

bırak bu keder tasayı söyle ağzındaki merayı
yüreğin konuşsun gönüle çalan nameyi
şimdi oku o güzel sesinle duyulsun sevdamın gözyaşı nefesleri

bitmeyen s/onsuluğun d/arasında eyletme beni yokluğuna yaralıyım
sana kuşanır her nefesim
sana doymayan hasretim g/özlerine

03*10*13*Karataş