Sana Hasret Ben

Bir tuhafım bu gece

Anlayamadığım bir boşluk tayım

Gece sanki bir başka bana birkaç yıldır

Gündüzler karanlık ışıksızım

Yağmura hasret toprak gibiyim

Günden güne eriyor kavruluyorum

Bir gönül çıkmazında yıllardır yüreğim

Bir kendine bir sevdama söz dinletemiyorum

Ben sende var olmak isterken bu hayatta

Sesiz yok olmanın arefesin deyim

Her yanım anlamını yitirmiş koca bir boşluk

Ben yağmura hasret bir toprak gibiyim

Canım yanıyor her zaman içe ağlamaktan

Feryadımı sesimi sana duyuramamaktan

Sensizliğe mahkum ederek giderken sen

Yağmura hasret bıraktığın toprağım ben