Sana Kaç Var

Herkes etimden çalarken bir gıdım
Ben ay ışığına soyunuyordum
Uluorta

Nefesimi sunuyordum
Kurtlar sofrasına

Akrep kovalarken yelkovanı
Ya da akrep göz kırparken şafak ölümlerine
Ben ağlaşıyordum yolu kayıp yitiklerle

Yıldız
Sürecekti izimi
Ben yıldız yönüne

Körleştim

Bir adım öteye gidemedim
Öteleyemedim ötekileri.



Mısralarımı çalsam o şiirden
Yürüyecektim o köprüden
Payımı alıp aşk dolu heybeden.



O şiirler bana yazılmadı
Aşk yüklemli.



Öznesiyle baş edemediğim
Yalanları vardı
Ninemin

Kulaklarımı
Kul eden

Sağır olsaydım ben
Secde ederdim
Tanrıyı sana inkâr eden

Aşk kıblesine yürürdüm
Yalın ayak.


Saat
Gece yarısına şafak var sevgili

Sana kaç var
Ya da senden kaç geçti

Bilmiyorum
Ay ışığında
Çırılçıplak kalalı beri...