Sana Kalsın

gözlerin
düş evreni

gittiğinde siyaha çaldı
avucumda çakıl taşları

yok,
öyle değildi
tüm kelâmlar yalan, masal kadar misal

bıraksam yatsıya kadar yanacak belki
üfledim, söndü

yalandı evet
boş bir mekanda
elimde kuka tespih voltalarken puşt zulalarda, seni unutmak

alnıma biriktirdiğim teri soğuturken, sulukta
kuşlukta uyandırıp rüyamı
kaybetmek

kayıp
yüzünün arifesini
bırakıp araf'a

var mı
yoksa yok mu

ben bilmem
erenler der hele bir sırat'ı geç

beyhude,

zaten kıldan ince
kılıçtan keskin kaldırımlar

bir de ayaklarımda tavlanmış pabuçlar
yürüsem canım yanıyor
dursam yüreğim

varsın sana kalsın artık firdevs-i ala
kırk satır yeter bana ...kırk katır ya da.