Sana Karşı Özrüm Derinden

Affetmek için zorlasanda kendini,
Bilirim affedemezsin sen beni,
Bu sana karşı kabahatım ilk değil,
Her seferinde affedemezsin beni,

Yazdığım şiirimde kırdım ben seni,
Okuyacağını hiç düşünmedim beni,
Pervanenden uzaklaşmak istedim besbelli,
Gittikçe rüzgarına kaptırdın sen beni,

Seni incitmek şiarımda olmadı benim,
Sevdiği deriyi yerden yere çalana döndüm,
Debbağ oldum bende hiç istemeden,
Sen deri ben debbağ,vurdukça vurdum.

Kızgınsın bana karşı haklısın,olmalısında,
İzin bulunur her an bulunduğun odamda,
Silmek için temizlikçinin biri gelip gitmekte,
Yıkılmış olsada,taşlar bile senden iz taşımakta.

Ah!düşüncelerim,kaldırıp atamam ki,
Dilim sussa her daim,aklım susmaz ki,
Gönlüm yücedir istesemde bastıramamki,
Bastırmak için,kırmayı uygun gördüm belliki,

Kalbim çok hassas,istesemde sarsamam kimseyi,
Empati kurarım, krımamak için hiç kimseyi,
Kırdğım çok olduysa onlar sevdiklerimdi,
Pek çok sevmedim bu zamana kadar kimseyi,

Sana karşı özrüm derindendir,derinden,
Yüreğin parçalandıı bilirim yerinden,
Senin yerine koydum okuyunca tekrar şiiri,
Hak verdim sana,bana kızgınlığından.

Özrüm,hüsnü kabul görülmez nazarında
Riyakarlıkla suçlandım senin tarafından,
Oysa sebebi bellğiydi riyakarlığımın,
Seni içimden atmak içindi tüm yaptıklarım.

Sen kimseyi takmam diyordun ya doğru değildi,
Pişman olacağın adımları atmana engel olmak istedimdi,
Yemek teklfini bile reddedişim aslında ondandı,
Değil reddetmek seninle uzaya bile giderdimdi,


Gece uyuyamadım, düşündüm düşündüm,
Seni kaybettiğimden dolayı harap oldum,
Özrümü affeyle bırakta rahat uyuyayım,
Bugünden itibaren beyaz sayfalar açalım.