Sana Öksüz

Ben sana öyle ansızın gönül koymadım
Sensizliğimin zindan gecelerinde
Gözyaşlarım büyüttü sevdamı
Anlıyor musun

Sen suskunluğunca
Ve usulca gitmeleri adımlarken
Uzaktan uzağa sevmelerinden
Benim şehrime
Çaresizliğe kanat çırpan
Yorgun güvercinleri saldın
Bense öksüzlüğüme aldırmadan
Umut rüzgarını taktım peşlerine
Yalnızlığım bile sensiz olmadı

Ben sana öyle ansızın gönül koymadım
Uğruna irem bahçesine yüz çeviren
Okyanus günahım büyüttü sevdamı
Anlıyor musun

İçimde çaresizliğin kahrı
Hasret gayyasında sevişirken
Ölüm nefesiyle alınan yaşamdın
Sana güneş deyişim de
Yokluğuna varlığını giydirdiğim de
Böylesi dirilişlerde
Kör dumana karışan hayal olunca
Dörtnal deli tayım
Uçurumun boşluğundan yuvarlanan
Yüzüm gözüm parçalanır
Gelincik renginde yakamoza
Resmi çizilir ruhumun

Ben sana öyle ansızın gönül koymadım
Hüznün alacakaranlık cinnetlerinde
Kerbela mayınları büyüttü sevdamı
Anlıyor musun

Bitkinliğimi sardığında kolların
Korku fırtınaları estirmişim meğerse
Sevgine susadıkça
Kana kana içirmişsin
Sevdanın zehirden şerbetini
Yani yokluğunu
Yani korkularını
Yani yani işte.......!
"Nesini sevdin bu adamın" inleyişini
Yüreğimin tutkularında vazgeçilmezim
Mahşeri sevdam

Şimdi acıma sakın
Vazgeçme gitmelerden
Yokluğunda kalayım bırak
Bir zamanlar sevdiğin olarak