Sana Olan Tiryakiliğim Hala Devam Ediyor

Kusura bakma sevgilim,
Sana verdiğim sözü,
Az önce küllüğe bastım.
Uzun zaman olmuş bu laneti içmeyeli,
Dumanı gözüme kaçtı,
Muhtemelen ondan ağladım.

Senin de gözlerin tütün sarısıydı,
Fakat tütün yavaş yavaş,
Senin gözlerinse, hemen öldürürdü insanı.
Bundandı belki de sigarayı sevmeyişin,
Ciğerlerine çektiğin,
Kalbine en yakın ben olayım diyordun,
Sen, bir sigarayı kıskanacak kadar çocuktun.

Sigarayı yasaklamıştın bana,
Üstelik tiryakisi olduğumu biliyordun,
Ama gözlerin sigaramın filitresi,
Sözlerinse dumanı gibiydi,
Sigaramı hiç aramıyordum.
İçime çektikçe çekiyor,
Sen nasıl olsa hiç bitmiyordun,
Gel gör ki ben seni, yine de hep son sigaram gibi görüyordum.

Sonra sigara izmaritlerini buldum,
O küçücük zarfın içinde,
Soğumuş küllerin içinde, yüzün bitti diyordu,
Biten neydi?
Sigaram mı yoksa, ciğerlerim mi?
Oysa hala yaşıyordum,
Sende hala taze tütün kokuyordun,
Gerçekten bitebilir miydi?
Yoo!...
Şaka diyordum,
Sen şakacıktan o izmaritleri dilime basıyordun,
Canım ondan hiç acımıyordu,
Fakat etrafı yanık bi ten kokusu sarmıştı.

İzmarit yanığında, su toplamıştı dilim,
Ondan konuşamıyordum,
Yoksa susabilir miydim?

Sonra,
Çok sonra anladım,
O yanık kokusu dudaklarımın yanğınıymış.
Dudaklarım dilime kadar yanmış.

Kusura bakma sevgilim,
Bıraktığın izmaritleri her gece yerlerden topluyorum.
İçmek olsa da niyetim,
Tek bir nefes bile kalmamış,
Hepsi filtrede sonlanmış.
Yine de dudaklarının değdiği yerden,
Tiryakiliğimi sürdürüyorum....