Sana Prangalı Fikrimin Her Köşesi

ins olmasaydın
aşk bu kadar yakışmazdı sana

sen bilmesende gözlerim hep gözlerinde
ki
gözlerini söz ettiğin aynaların sırrı çözüldü
artık baktığım her yerden
üşüdüğünü görüyorum gözyaşlarında


vasiyetimdir şiirler
bıraktım yüreğine
bulduğum ben kadar yerin tam ortasına
gözlerin dolmadan açılmasın
cümlelerim ay ışığına


hep endülüs bir söylem oldun
medeniyetinde kirlenmiş aşkımın
çığlıklarım sağır
gözlerim oyulmuş işkencelerinde
ve ellerim sana uzaklığımı çizedursun
hapsettiğin sözlerinle
yüzümün duvarlarına
sen ardına bıraktığın enkazdan mı doğacaksın
ülkelerim yanarken yer/yüzümde


yinede
sana prangalı fikrimin her köşesi
sende büyüdüm
görmediğin küçük adımlarımla


en sığındığın maskenin altında da
ele verir gözbebeklerin fişlenmeye hazır kimliğini
dejavu küçük bir kibrit parçası
körüklediğin yangınlarla yiten ömrümde
bırak cebindeki müsveddeleri
sana beyaz kuşlar uçuruyorum
hüzünlü keman seslerinden
seversin hüznü
resmeyle kimliğini kanatlarına
gözlerinle yıka içindeki kimsesizliği
uzat elini
resmeyle adındaki her harfin güzelliğini
onun dönüşü yalnız yüreğime
bilesin


s/ustum
teneşirde yanarken kirli cümleler
uçup giden nefsimi gördüm
yarısı ben yarısı senmiş yükümün
ki bundandır düşkünlüğüm
sen sus desende
uslanmaz adını düşürdüğün yüreğim


seni ilmiklediğim nefesim her geçen an azalırken
son düğüm çiçeklerden alıntı taç olsun başında
sencileyen ikilemlerim
son ay tutulmasında özgür kalacak ya
hadi düşün şimdi
benden çok kim severmiş seni
ve gök siyahi gelinliğini giydiği gece
yıldızların altına getir gözlerini
ki
geceye mavi
üstüme sevgi düşsün semai öyküden


sonrası yine sen ol
bu kimsesiz dizelerin
ve
son ay tutulmasında benimle ol
gök kubbenin güzelliği altında



Nar-ı Beyza
yedimartikibinonüç
yıldızlarınaltındayım