Sana Sarılmak
annem alnımdan öpüyor
belki son günlerim
acı soslu
kan çanaklarına batırılmış gözlerim
mırıldanırken sabah kuşları
tozlu merdivenlerden çıkarım
basakmaklarda yenmiş bir gofretin
buruşturulmuş yaldızlı kâğıdı
sana çikolata kokulu mektuplar yazarım
bir bok sineği konar omzuma
hüzünlü tüylü ayakları titrer
tarihlere notlar düşürülürken
sıkılıp uçar gider
insanlar gereksizlerin uğruna
pisipisine ölürlerken
belki seni çizerim
dağılan bulutları bir bir
parmaklarının ucuna
usul usul sererim
tam da güneş batarken
düşlerimde ziyaretime gelirsin
bir tek sana gülerim
sen de kalır bulutlu bakışlarım
korkmadan ölümüme
olta ucunda kırmızı barbun
kahramanlar gibi çekip giderim
...
annem alnımdan öpüyor
yıldızlar kanatlanmış
mutluluktan uçuyor
güzeldi..tebrikler👍👍👍
Ne yazık gereksiz öyle çok şey uğruna ölenlerin yanında / gereklilik uğruna ölenleri de unutmak gibi bir rehavet var üstümüzde.
göklerde saklan şair ve kötülüklerden en uaklara sığın...melekler yanıbaşında annen el sallarken yepyeni bir umut belirmeli insanlık ve evren adına
-Düşümün/düşün-dürdükleri değil mi şair. Kalemine bin selam....