Sana Susadım

Sensizliğin ummanına dalmışım
Gittikçe daralıyor ufkum.
Susmalarında çatlıyor,
Sana susayan gönlüm.

Bir ışık ver,
Varlığını geleyim,
Sensizliğin suskunluğunu içtikçe
Kavruluyor içim.
Gökteki hangi yıldız aksin
Hangi yön sensin.
Yoksa, bu fırtına
Ağır yaralı gönlümü
Sürüklüyor sığ kayalıklara...

Kalabalık içindeyim,
Moral göstergem alabora
Batıyor derinlere.
En son sözlerini ezberletip
Her sınavda soruyorum
Tembelleşen kalbime.
Ciğerlerimde söylediğin sözlerin
Tekrarlarını hapsettip
Seni bekliyorum,
Nefes vermeden sevgilim.

Ey sevgili ayrılık, unutmakmış
Ben hiç ayrılmadım ki.
Unutsam susarmıydı bu gönül
Çöle düşen mecnun gibi.

İçimden çıkan bu yangınlar
Eğer gelmezsen bil ki
Bu şehri yokluğunda yakacaklar...

(Ocak 2010)