Sanal Olmayan Gerçek Yalın

bu gün bir tufana tutuldum
dolu yağdı yollarıma
düşen hepsi başa değdi
kaldım tek başıma

bir gülüşün bakışına
bir olmazın gururuna
bir sözüne yaban kaldım
acıtan sen olunca

gönülde akan namelerin
ömrümde sevdan daha çok düşümde kaldı
ne sevdan geçti
nede seher yelin

pınar gözlerine akan damla
hasretime kalan tek eser
yürekte kalan cevherin sardı
nadasa bırakılan tarlada
tomurcuklanan fidan diz boyu

sen ben havası yabancılaşmış
kirlenilmişin deminde yüzen
mentalite yoksunu can
ben egosu
biz ikilemin düşürülmüş hali

ormanda yarasalar çoğaldı

ne söylesem kar eylemez
sevinçlerine
yine sustum eveli
oyun bozanlığına

seyre kaldım düşüne
bilmezliğine var sayan
en üç noktasına varamaz
ayak dilim yalın

sanal olmayan gerçek yalın
olsun değmez bağbozumuna
susuz bahanelerin gül kokusu
neylerse kelam eyler

dağlar dumanlı
başımdan geçmez
sevda dumanı
yazmam gayrı gülüşlerini
konuşmaz dilim yalın ayak

dil söylerse yürekten
o zaman duymayan ama'lar
duyar
ölüme ne sarar
kem gözler

yürekten değilsen
bülbül avazlım
yol eyler
kendine bendine..

08/04/2011 - Karataş