Sandalye Üstünde

Herkezin sevgiye, aşka hakkı var
Benim hakkım yok! Sandalye üstünde...
Cani sevebilir, bulur da bir yar
Ben sevilmem! sandalye üstünde...

Sevdi biri, birleştirmedi dünya
Sevmiştim, sevilmiştim ben de güya!
Uyandım, bitince o tatlı rüya
Ben sevemezdim! sandalye üstünde...

Git! sevme dedim, açma bu dalda, git!
Vurmuş kader kalbime büyük kilit
Bir vücut ki, sandalyeye hep sabit
Aşk yasak bana! sandalye üstünde...

Giyecek başkası için beyazı
Ellerin olacak işvesi, nazı
Boyun eğdirecek, şu kara yazı
Ağlayacağım! sandalye üstünde...

Doğarken almışlar sevme hakkımı
Kalbime gömmeliyim ben aşkımı
Dertli sözlerden yazarken şarkımı
Hayat geçecek! sandalye üstünde...

Ben bu sazın yalnızca bir teliyim
Zamansız esen bir kavak yeliyim
Sevmemeliyim ben, sevmemeliyim
Hayat aşksızdır! sandalye üstünde...

Hasani oyalan, kalem, defterle
Yalnız, öğren yaşamayı dertlerle
Ne işin olabilir ki güllerle?
Toğrak kuraktır! sandalye üstünde...

(Bu şiir Konya'dan Hasan UKDEM'e aittir)
kendisine teşekkür ederim, dostum