Şapşalların Tasviri

Aynalar beni göstermezmiş !
Ben miymişim şu gümüşi satıhtan şapşal bakan ?
Mûcidi şaklaban mı görüntü enkazının ?
Öyleyse alık aklım , tarumar gönlüm nerde ?
Nerede hatıralar,
Gülüp ağladıklarım ?
Kederler ,hülyalarım...
Ruhum , umudum nerde ?

Gerçi bu burun benim darbelerle yamulmuş,
Ahmet usta vermişti gözlükler de tanıdık.
Yolunduğundan belli bu kaşlar benimkidir.
Kapkara, darma duman...saçlar benim olmalı.

İki bıçak çekmişler kaşların arasına,
İki de yay germişler dudak kenarlarında,
Kaç kere kırık çıkık kirpikte kalan oklar...
Bakışlar, sinivermiş cephanesiz korkudan.
Bir Pirus zaferinden* yeni çıkmış olmalı.

Alnının orta yeri : Tarla, dağ, cadde,sokak...
Alnının orta yeri ,hep siperler, kanallar.
Farzet ki Plevne'de dövülmüş bu tabyalar...
Ak süngülü düşmanlar zaptetmiş sakalları,
Mübarek surat değil; sanki savaş meydanı !

Gözlerin kenarları kuru çay yatakları,
Gözlerin kıyıları ha hisar hendekleri,
Sularıyla semirmiş göz altında torbalar.
Bayat zaferleriyle bir teselli derdinde,
Fersiz destanlar dizer mecalsiz dudakları.

Şimdi şu şapşal şapşal bakan alık sen misin ?
Nerede kazık yeyip dut gibi döküldüğün ?
Nerede... bir antika çul gibi söküldüğün ?
Bu hengame artığı kaşarlı baş seninse,
Öyleyse alık aklın ...
Derbeder yurdun nerde ?


* Pirus,zaferinde sonra sadece bir kaç yüz askerinin sağ kaldığını
görünce"Tanrım, bir daha bana böyle bir zafer nasip etme"diye yakarır.

( son düzenleme)İSKENDERUN / 2007 TEMMUZ