Şaraba Gül Rengi Düşer

Güneş renkler yitirir
Silikleşirken körfez mavisi

Akşama mor
Şaraba gül rengi düşer kadehte

Tek çatallı sofranın
Gaip ezgileri
Solo dudakta, kimsesiz

Makamsız sarhoşlukta
Yalnızlık resitali
Sağır ve dilsiz

Vurur kayıp notalara
Ay desenli, şimşir sopası ile
Maestro

Böyle senfonileşir gece,
Dört metrekare
Avizesiz odanın pencere dibinde

Avuçları ayaz keser
Loş, ferini çalar gözlerin
Sağırlaştırır gün, dünü

Öylece iner kadife perde
Bilinmedik ezgilerle
Alkışsız ve kör

Gül rengi biter gece
Al gözyaşları düşürüp kadehe