Saramaz Oldum

Gönlümün sultanı budur ahvalim
Tutmaz bu ellerim yazamaz oldum
Kış düştü ömrüme görsene halim
Kuru çaydan bile geçemez oldum

Feleğin elinden koca bir sille
Çektiğim hasretten örülmüş çile
Gözler ile değil dürbünle bile
Ak ile karayı seçemez oldum

Bildiğin ben değil düşkünüm şimdi
Gam yükü devrildi sırtıma bindi
Gören gözlerime perdeler indi
Gezerken yolumu bulamaz oldum

Kuş tüyü olurdu taşta yattığım
Bir ulu dükkandım cevher sattığım
Tanrı edip hergün hergün taptığım
Gündüzden gecemi seçemez oldum

Şimdi bu halimi gel gör bir hele
Çeşm i selim akar dikenli güle
Ahmet i dost deyip saranlar bile
Can edip canıma saramaz oldum
AHMET BOGÜN
GEBZE
02/07/2010/