Sardunya

Yorgundum
Karanlığıma baykuşlar tünemiş
Çıtı çıkmayan sessizliğin kokusunda
Kelimeler soğuk,
Soluğum eski bir hazirandan kalma
Kurulmuş hayallerim var benim

Bir de,
Hiç bir göze sığmayan
Sinsi kalabalıklarım.
Nasıl ki düşlerinde özgürse insan
Ve nasıl ki kuşatıldıysa bu yaşam
Bu neşeden yoksun düzen
İşte öyle geç kalmıştık gençliğimize,
Çünkü bilirdik,
Herkes sardunya sevmez.


Ama yine de yorgundum
Bir damlayı ayrımsadım
Toz kokulu karanlığında
Yine o sesi duyacaktım
Zamanın geri vermediği
Tinsel bir uzaklığın..