Sarhoş Olup Yığılsam İstanbul'a

yokluğun dolaşır ayaklarıma
taş kalbine takılır düşerim
toz duman kaplar etrafımı
bir enkaz ki bıraktığın
telafisiz
tesellisiz
direk olurum geceleri
sokak lambalarına
senden habersiz

anason kokusu yayılır etrafıma
hani uysam şeytana
yudumlasam hasretini kadeh kadeh
sarhoş olup yığılsam
tüm ağırlığımla kahpe İstanbul'a
kaç düşük yapacağım kim bilir bu aşktan
yalnızken
hep yıldızlar kayar
yetişemez dileklerimin hızı
zayi olup gider zaman
dehlizlerin kenarından haykırır
ve şakaklarıma,senden bir hatıra bırakır

yıkılmış bakışlarım
serzenişlerim
aldanışlarım
tüketir beni
gün
küskün/geceye
yıldızları çalınmış asumanın
her lahza
çarpışır gibi kara bulut iki kaşım
bi hışım
düşer gözlerimin arasından damlacıklar
gel yar!
bu eylül gecesi
tuz dolusu
gözyaşı ikram edeyim sana
kana kana iç
belki anlarsın
ne kadarmış
gözlerimde kara pis
aldandı yazık nefis

saçlarımın gümüş telinde
bir düş kırığı
tünüyor üzerlerine
binlerce azgın kırlangıç
inleyen seslerinde acılı bir aşk tınısı
ne zaman unutturmak isteseler
her bir nefesi hayatımın,sana başlangıç

sendeliyorum nasırlı ayaklarımla
yorgun yatağıma
ve uzanıyorum boylu boyunca
tavana dikili gözlerim
çizer her santimini siluetinin
ve uzanır titrek ellerim
kaderimin ördüğü,sarı dantelli yastığıma
dokundukça ürperirim
zira
yastık sanki biraz serin
acıyla beslese de bu vefasız aşk,ruhumu
sanma ki doldurulacak
bir gün,boşalan yerin