Sarhoş Senfoni

saatim yok
merhametim,erdemim zincirli kuyu mihrabına göç ettiler
kimliğimde bir kişiliksizlik dolanıyor, her şeyi itiraf ediyorum
uzun bir uykuya, kabusun soğuk terine hesap verir gibi ,bilinç altımdan davacıyım
sanık ,savcı, tanık aynı hücrede eriyor, ortalıkta kalmışım
tutanak sarhoşu oldugum haziran gecesindeyim, havasızım, zorum
İstanbul gibi kokuyorum ama ben hiç dokunmadım İstanbul 'a
o kırmızı rugan adımlarla

bu haziran gecesinde ocak bulutlarına rastlıyorum
samanyolu eteklerinde buğday ve mantar var
yorgun olmalıyım yada ölü
kafam her zamankinden yavaş çalışıyor
aptallaşmaktayım
gün geçtikçe düşünmüyorum


uyuşuk huysuz bir eklem hareketine düğümlenmekten başka çare yok
elimden gidiyorum zaten
,ya da senden vazgeçmekteyim
kötürüm duygular portesinde sol anahtarıyla seviştiğimden beri
berduş bir haldeyim.