Sarhoşluğa Mazeret Şişeler

yol kenarlarına dizilmiş boş şişeler
içtikçe susayan adamların ayak izleri
bir kadın çekerek götürüyor sokağı
şişeler, içmiş gibi dans ediyor

sabahleyin, masumiyeti yıkanıyor bu kentin
sokakları suluyor belediye görevlisi
ben içmedim, diyor köşedeki bekçi
bu sarhoşuk ezelden geliyor

üç beş genç yeni ayılmış
bulanık gözlerle sokağı s/üzüyor
volta atıyor soğukta umutlar
ayaklarına vuruyor, ruh dolusu gelgitler

içlerinden biri;
biz değiliz diyor, bu çökük omuzların sahibi
yıkılmışlığımız bu dünyanın bir bedeli
her dik duruş, bir deprem istiyor

evet der gibi kafa sallıyor minik kedi
mırıldanıyor sokaklara yazılmış ezgiyi
her miyav sesinde içler dağlanıyor
aldırmadan yalnız kedi, şişelerle oynuyor

durakta oturan kadın
son durakta inmek için
yüreğini bekliyor
ayağına takılan şişeler
umutlarını kaydırıyor

eğiliyor yere aynı anda kadın
boş bir şişe kapıyor
sevgisizlik içmiş bu kente
ruhunu üflüyor

alevleniyor sokak,
ateş püskürüyor şişeler
yüreği soğuktan üşümüş bir adam
alevlerin arasına karışıyor

kediye can geliyor, adama aşk
kadına can geliyor, sokağa hayat!

sarhoşluğa mazeret boş şişeler
sokak lambalarına dönüyor
sarhoş olmak için bu sokakta
artık içmek gerekmiyor

rengarenk sokakta kayboluyor
adam, kadın ve kedi
sokak dimdik yürüyor
kedi dönüp sokağa
sevinçle göz kırpıyor

mazeretsiz sarhoş oluyor yürekler