Sarı Adam

hey gidi sarı adam
gözleri çakırdan parlayan adam
bilmezsem sormam ya
hani bir dağ yamacına vuran
soluksuz umutların vardı
sam vurmuş başağı diriltecek kadar
bulutsuzdu sendeki heyecan
sahi nereye kayboldu bunca iman


vah kıvırcık hayatlı sarı adam
sen neresinde yanlış yaptın
nasıl yürüdün kapkaranlık
tüneli çok mu çok kör yollardan
meğer ne beddualar saplanmış göğsüne
sendelerken ağır aksak
farkında değilmişiz ya hiç birimiz
sen bir vurgun yemişsin dokuza/altıdan

hey temmuz bakışlı sarı adam
içi dışı benzer karıncağızım
yüreği nisan karı kadar üşengen
ve bir o kadar da eringen adam
üç kuruşluk beyinlerin esaretine
yenik düşmek bu denli basit midir
neden kurtulamasın bu saplantıdan
bir kervan kadar asil yürüyüşün
nasıl oldu da böyle kaldı sıradan


vah emeği destansı sarı adam
ekmeği katıksızken bile
namerde diz çökmeyen adam
bir t/akıntıya kapılmışlığını bilirdik de
küreğini ters çevirmeyecek kadar
hattı olmayan bu biçarelik nedir
ciğeri beş para etmez
ne anlar erdemden
ne anlar ruhani ardan

hey gecelerin kederine sığınan sarı adam
iki parmak hesabı cimriliğine
eyvallah etmemeyi senden öğrenmiştik
elleri her bir cebinde özgür adam
sen ki severken üçe beşe bakmadan
bunca boşvermişlik sana yakışır mıydı
el çekmek kolay mı bu kadar hayattan
bu mudur
kifayetten yoksunluk
bu mudur senin anladığın hesaptan kitaptan

vah rüzgarsız kalmış
kerpiç evin hoş esintisi sarı adam
hor bir kasım yağmuru etkilemez seni bilirim
çelik iradenle emsaldin de ondan
bir tek gömlekle yürürken
hiç mi hiç korkmadın en azgın poyrazlardan
düşük basınçlı beyinleri es geçmek zor olmasa gerek
öyle ki yalın ayakken bile
bir fiske alırdın
zemheri ayazının sol yanağından

hey ötesiz berisiz çıkınlı sarı adam
hiç kirli çamaşırın olmadı
ordan burdan
ve kumpassız dümdüz adam
ellerini ovuşturmayı
bir tek şubat soğuğuna mahsus bilirsin
elbet dediklerim kulağından öte geçmez
demem o ki
tek çizgide yürümek marifet değil de
lakin en başındandır
sen anlamazdın üç kağıttan
anlamazsın şunu bunu ona mahsup etmekten


Nurvenaz

Kasım 2014 İzmir