Sarı Gelin

İlk tanıştığımızda bir kese kâğıdına sığacak kadardın

Ellerim titriyordu yüreğim gibi

Henüz seni tutmasını bile bilmiyordum

Kırılacak incineceksin diye

Tüm gayretimi sarf ediyordum...

Bir ağlaman bir gözyaşındı içimde saklı kalan varlığım

Sen oluyordun ümitlerimdeki tek tutunuşum...

İlk adımların, adımlarımdı sanki

Dünyayı seninle yeniden keşfediyordum

Sorarken bana gökyüzündeki ay'ı güneşi

Cevaplarıma çocuksu gülüşlerini ekleyip

Yeniden soruyordun

Niye, neden, niçin lerinin ardı arkası kesilmiyor

Her şeyi sorguluyordun...

İlk kalemi tutuşunda

İlk karneyi alışında

Sınav kâğıdındaki sağ köşeye attığın yamru yumru tarih

Bir, bir saklandı sır sandığıma

Yılları senden uzakta yaşamışım bilmeden

Durmak için ayakta

Teslim olmamak için namerde

Geceyi gündüzüme eklerken ilmek, ilmek

Meğer büyümüşsün sen

Oysa ben evde beni bekleyen

Akşamüstü sokağa çıkmak için izin isteyen

O sarı saçlarının kokusunu özlediğim

Küçük kızı yerleştirmişim de beynime

Hala o küçük kız bekliyor beni evde sanıyorum

Sorularıyla bunaltacak diye bekliyorum

Kandırmışım kendimi belki de...

Büyüdüğünü anladım beni ilk terk edişinde

Ankara aramıza girdi kömür karası

Sesim çıkmadı bu gidişine

Geleceğindi

İstikbalindi bu ayrılık

Uzun sürmeyecekti öyle demiştin

Geçti işte geçti derken bir yenisini ekledi ayrılık

Kendi hanesine

Susuyorum...

Susuyor izliyorum benden habersiz büyümelerini

Hayata kafa tutuşunu

Âleme meydan dayağı cinsinden haykırışlarını

Küçük yüreğindeki çırpınışlarını

Ben de yazıyorum anne yüreğime

Hem de hiçbir kelimesini atlamadan

Ezberliyorum senin cümlelerini

Şimdi geriye dönsem

Ve verseler geçmişimi

Vermem

İnan vermem gurbete ayrılık saatlerimizi

Yenidünyaya gidişin

Yeniden büyüyüşün

Ve beyazlar içinde

Bir meleğe dönüşümün

Boğazımda düğümlenir

Ağzının kenarındaki

O hasrete konmuş gülüşün

Benden uzakta büyüttüm seni

Sen benden uzakta büyüdün benimle

Sorsan pişman mısın diye

Evet! Evet, pişmanım işte

Tutunduğum dalımı

Bir buket çiçek diye

Verdim yılların eline

Seni son gördüğümde

Uzun beyaz elbiseler içinde

Bir gelin olabilecek kadar büyümüşsün meğer

Benden habersiz

Ne zaman büyüdün sen

Dileğim, anne yüreğimin sesi

Mutluluğun daim olsun

Bebeğim

Tek servetim

Sarı gelinim...

Şimdi anlıyorum

Sen büyüdün...

Esenlikle ve sevgiyle...Melekler öpsün yüreğinizden...



14 Haziran 2009

İzmir Karşıyaka