Sarıkamışın Dağları

öncesi sonrası
ardına bakmadan
düştüğüm bu yolda
ne varsa vazgeçtim..

hayatta
kaybetmekte var
hesapsız, plansız, doyasıya

kazanmak,
bir ömür çaresiz
sarmalında hırsların,
doksan bin kişinin
donduğu bu dağlar..

bu dar yollarda
böylesi sıkıştığımız
çarkların arasında
ne var?
bizi bizden alan

acılara uzaklardan bakmak
neden böyle sıcaktır..
oysa ne varsa
kaderinde, hayat
kucaklamaktır..

savrulduğumuz sohbetlere...
ardından gelen
çayların demlendiği
bir güz mevsiminde
dökülüyor yapraklar işte..

dilimin ucunda
dönemediğim virajlar

ağzı sigara kokulu gecelerde
yıldızlardan atladığım
ancak hiç tutamadığım
bir şeyler var...

ümitlerin
tek tek üfleyip ışığını
bir mum yaktım,
ucunda ruhum sönüyor
sanki bu akşam...
bu akşam
yine yalnızım...

neden diye sorma sakın
bu kaf dağlarının ardı boş...
senin ulaşmak dediğin
bu sıra dağlarda
kaybetmeden,
bu çorak dağlarda
kaybolmadan,
imkansız...

30.08.2012