Sarmaşığın Çınar' ına Özlemi

Seni Nasıl Özledim
Pervanelerin ışığı , limanın o son gemiyi bekleyişi
Toprağın suya hasreti, yaprağın sonbaharda düşme telaşı
Dalgaların, yolunu bekleyen kıyılarına kavuşması gibi

Çınar' ım, toprağına köklerinle
Sımsıkı sarıl istiyorum.
Ne hoyrat rüzgarlar, ne deli yağmurlar,
Alıp götüremesin senden uzağa beni..

Sen beni , ben seni, birbirimizi büyütelim aşkla,
Üzerimize yağan şelaleler olsun...
Islandıkça beraber,
Senin yaprakların, benim umutlarım yeşersin..

Belki o vakit, ta yüreğinden toprağının
Şöyle beklenmedik bir sarmaşık filizlenir..
Ne vakit büyüyüp de dallarına ulaşır diye
Seni özleyişlerim gibi özler, yağmurunu beklersin...

Sarmaşık günden güne büyür sevginle,
Gövdesini yasladığı çınarı ,
Yaprağında güneşi ,
Köklerinde can suyu oldukça..

Çınar yücedir, epey yol gitmelidir sarmaşık,
Yürümekten hiç vazgeçemez sevdasına doğru..
Yollar kısalır gözünde , gitmekten hiç yorulmaz,
Sonunda Aşk' a kavuşmak varsa ,...

Çınarın gölgesi , sarmaşığın dallarına yuvadır,
Ne kış üşütür , ne yaz yakar olmuştur onu...
Kaç mevsim geçmiştir, birbirine tutunamadan...
İkisi için de artık, dört mevsim ilkbahardır..

Sarmaşık çınarına ulaşınca daha bir güzelleşir,
Kollarını, şefkatli bir anne gibi uzatır çınara ,
Artık ne kökleri koparılabilir,
Ne dalları kırılabilir artık...

Sarmaşık, Çınar' ına asırlarca hasrettir...
Ne kadar sarıp sarmalasa da doyamaz..
Biraz uzun sürse de birbirlerine yolculukları ,
Zamanlar, yeniden kavuşmalara birer davettir...!

Çınar' ım, kulak ver biraz, dinle zamanı ;
'' Gel artık ! '' diyor , artık zamanı..
Yağmurlarla gel de, durdur zamanı..

Can suyum, Güneş' im,
Vatan' ımsın Sen...
Seni nasıl özledim..
Bir bilsen...!

( 7 NİSAN 2011 )