Sarmaşıklarca

gözlerinin içindeki ilkyazı gördüm

pî sayısının serüveni kadar ilginç olan o

keklikler, ırmak akışları, diri sevinçler

çırpınıyordu derinlikli kıyılarında

değişimdi, dönüşümdü: dalgalanan saçlarında

kaç kez sustuk karşılıklı kaç kez konuştuk

kaç kez sendeledik kırılganlığın ayrıksı koyağında

gitmekle kalmak arasında bir anlamdan ötekine

kaç kez savrulduk koma hâlinde yaşarken bunları

aklımızda ve kalbimizde o veciz cümle:

-şiir sonuna dek savunmalıdır aşkı

sana benzersiz bir söz vermeliyim

yerkürenin tüm ivecenliğini yüklenmiş bir söz

kuşların havalanması türünden ikimizin arasında

bir ceylân sürüsünün deliresiye yürümesine benzeyen

güneş, sen gülerken batmak ister mi

deprem yıkmak, insan göçmek ister mi

sen gülerken kaç yara kapanıyordur

kaç acı kimbilir kaç umarsızlık

belki seni tanrı bile kıskanıyordur

birazdan bir ebemkuşağı çağıracak ikimizi

kuşkularından soyun hadi gülleri giyin

bülbüller horon tepsin aramızda

hadi göğsünün uçurumundan bir şiir çıkar

sarmaşıklarca müstehcen dolan boynuma

(*): Berfin Bahar, Temmuz 2009, Sayı 137

      Eksik Kırlangıç, 2014