Satamadım Yoksulluğu

şimdi nasıl söylerim
açlığımı acılarımla...
dilim de olsa susuyorum
dilsizce

lal olduğum için tarif etmek kolay mı sandın
kalbi delik hastaysan doyumsuzluğuna
aşk naralarını hakırışınla düştüğün

ve üzerinde tek çeketim kaldı
sata sata bitiremedim ben bu yoksuluğu
gömleğim yeleğim
en son ayakabılarımı hediye verdiğimi zor hatırlıyorum

o da zor haliyle bir fakire bedava verdim
dediğim gibi tek bir çeketim kaldı
yürüdüm yalın ayak cam kırıkları üzerinde
sevdası ruhuna kaldı dağlarımın

yüreğime sardığım güneşimle yürüdüm
zamanla aylara yıllara vurdum
güneşsiz aysız gecelerde koştum yoruldum
bir tek satamadığım yokluğu yokluğuma kaldı

yoksulluğumu ne kandırdım nede satabildim
satamadım yoksulluğu, yokluğunu
atamadım varlığınla yokluğumu
ve sevdamı...

30*08*12*Karataş*