Satıraralarındaki Düşler...

.bilirim ki,
..ışığın olduğu yerde
....aydınlıktır yürekler......

bir sokak,
sokaktaki tüm evler ışıl ışıl
gece dinlenmeye çekilmedi daha.
huzurlu bir sessizlik var havada
yirmidört saat yetmemiş
mutluluk oyunu oynamaya.

bir evde yaşlı bir karı-koca
yılların ardından hala
sevgi ile bakıyor gözleri.
bir fincan çay
titrek elleriyle pamuk yanaklısına verilen
aslında yudum yudum mutluluk,
dile kolay elli yıl demlenmiş gönüllerde.
pamuk yanaklım içiyor tadını çıkara çıkara
ak sakallım göz kırpıyor
'son yudumun bana'

küçük bir çocuk ağlıyor yeni doğdu daha
altı ayı dolmadan alışamazmış uykulara.
ağla bebeğim ağla
bu sokakta huzur var,
ağlasanda
birazdan dalarsın güzel güzel rüyalara.

yarının avukatı
şu bütün ışıkları yanan evde
bu gün geldi anasının kuzusu.
ölen babasına söz vermişti
avukat olacağım demişti
tüm sevenleri hoşgeldine geldi
o diplomasıyla
anasının kollarında şimdi.

ikizler çok sevinçli
sınıflarını geçince alındı bisikletleri.
karışmasın diye biri yeşil biri mavi
tıpkı uçurtmaları gibi.
pikniğe gidecekler yarın
davetliyim bende
özledim yeşille maviyi.

bir tanıdık var eskilerden şu ilerdeki evde
sessiz biri ama bir o kadar da sevimli.
yüreği sanki sevgi seli
o kadar çok ki seveni.
kaderi gülmemiş ama
o hep gülmüş hayata.
sessiz meleğim benim
o bu sokağın gülen gözleri.

sokağın sonunda bir ev
daha önce karanlıktı aslında.
şimdi camından sızan cılız bir ışık
yakışmıyor daha bu sokağa.

düşlerim dünlerde kalmıştı
gördüm ki bu sokakta
mutluluk vardı
umut vardı.

şimdi,
bir umut işte
o evi sahiplendim.
ışıl ışıl olacak
yakışacak bu sokağa
çünkü ben de artık
düş sokağı sakiniyim..




....bakmayın hep karanlıklardan seslendiğime
aslında ben
karanlığa inat
aydınlığı düşlerim......